پند کده

خداوند امید شجاعان است، نه بهانه ی ترسوها!!

در مقابل وزش باد، عده ای دیوار می سازند، بعضی دیگر آسیاب بادی.

ترس از مرگ نارواست، زیرا تا آن هنگام که من هستم، مرگ نیست، و آنگاه که مرگ هست، من نیستم، ترس از چیزی که با آن روبرو نمی شوم نابجاست.

این قدر نگو اگر گذشت کنم کوچک می شوم، اگر با گذشت کسی کوچک می شد، خدا این قدر بزرگ نبود.

باران باش:
ببار، اما نپرس که این دست های تشنه از کیست؟ 

همیشه یادمان باشدکه کشتی صداقت دلها را به ساحل می رساند، نه امواج رفاقت.

تجربه مثل شونه ای هست که زمانه وقتی بهت می ده که دیگه کچل شدی

شاد بودن تنها انتقامی است که می توان از زندگی گرفت. "چگوارا"

گنج، یک دوست همیشگی نیست، اما دوست خوب یک گنج همیشگیه.

در روزهای بارانی چتر الگوی فداکاریست. پس چتری باش برای آنکه دوستش داری.

عشق را از ماهی بیاموز که چه بی پایان، آب را پر از بوسه های بی پاسخ می کند. 

زندگی گل سرخی است که گلبرگ هایش خیالی و خارهایش واقعی است.

ستاره ها وقتی می شکنند می شن شهاب...
اما دلی که می شکنه می شه سوال بی جواب. 

آسمان را ستاره زیبا می کند، باغ را گل، عشق را محبت، چشم را اشک، و تو را معرفتت.

ارزش محبت به استمرار آن است، نه به اندازہ ی آن